Βρε κάτι Αντωνάκηδες…

Εν προκειμένω, δεν αναφέρομαι στον Σαμαρά.
Αναφέρομαι σε κάτι Αντωνάκηδες ΕΚΔΟΤΕΣ.

Που ο αξιοσέβαστος κος Χατζηνικολάου -και όχι μόνο- φιλοξενεί συχνά πυκνά στα τηλεοπτικά του παράθυρα.

Κάτι ΦΙΛΟΣΑΜΑΡΙΚΟΙ ΕΚΔΟΤΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ-ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ, οι οποίοι «έχουν μέσα» τους εργαζομένους τους δεκάμηνα και βάλε.

Και, όταν πάνε να σηκώσουν κεφάλι, διαμηνύουν: Δε δέχομαι εκβιασμούς.

Αυτούς τους «κυρίους» ΓΙΑΤΙ τους φιλοξενείτε στα δελτία και τις εκπομπές σας;

Η ΕΣΗΕΑ είναι ενήμερη.

Δε θα ρωτήσω το κοινότοπο «τι κάνει γι’ αυτό».

Κάποτε, μου είχε πει ισχυρό μέλος της Ένωσης «Τι να κάνουμε, να τους κλείσουμε;». Ουδέν σχόλιο επί της ρητορικής του ερώτησης.

Θα ρωτήσω όμως: Εκεί στην Ένωση, αντί να τσακώνεστε για τα κομματικά, μήπως να κοιτάζατε επιτέλους να βοηθήσετε ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ τους συναδέλφους σας που τους έχουν αφήσει και πεινάνε;

Που έχουν οικογένειες και παραμένουν σε καθεστώτα εκβιασμών, με την ελπίδα ότι θα πάρουν κάποια στιγμή τα χρωστούμενα;

Που χρειάζονται τα λεφτά και ελπίζουν, μη έχοντας συχνά άλλη επιλογή;

Που γίνονται πιόνια από ανάγκη;

Πιόνια ΕΚΕΙΝΩΝ που με ύφος 100 καρδιναλίων εμφανίζουν κάθε τόσο ΩΣ ΠΡΟΣΚΕΚΛΗΜΕΝΟΙ τη μουτσούνα του στο γυαλί και εκφράζουν «άποψη», για να τσεπώνουν πακετάκια;

Ε; Τι λέτε;

Να κάναμε κάτι γι’ αυτό;

Ο.Δ.